Morgondogga
fell som rimfrost
no.
Og skin
i det kvervande
mørkret. Ho
stiller otta for æve
og inkje.
Og for
kanhende
aldri
å få døy; når ein ikkje
meir har liv
att.
Den dagen. Ein annan ein
det. Til
då
skal eg
helsa dei stigande
dagar som denne.
Med kaffien kvit og søt.
Kom så med han.
